Νέα βιομηχανική χώρα
Ο όρος νέα βιομηχανική χώρα (ΝΒΧ) είναι μια κοινωνικοοικονομική ταξινόμηση που χρησιμοποιείται από πολιτικούς επιστήμονες και οικονομολόγους για να μιλήσουν για διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο.
Οι ΝΙΧ είναι χώρες που δεν είναι ακόμη ανεπτυγμένες, αλλά τα πάνε καλύτερα από άλλες αναπτυσσόμενες χώρες. Οι ΝΙΚ έχουν ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες και εξάγουν πολλά. Στις ΝΙΧ πολλά πράγματα στη χώρα αλλάζουν γρήγορα, καθώς οι άνθρωποι από την επαρχία μετακινούνται στις πόλεις για να πιάσουν δουλειά στα εργοστάσια.
Οι θύρες δικτύου συνήθως διαθέτουν και άλλα κοινά χαρακτηριστικά, όπως:
- Αυξημένες κοινωνικές ελευθερίες και πολιτικά δικαιώματα.
- Ισχυροί πολιτικοί ηγέτες.
- Στροφή από τις γεωργικές στις βιομηχανικές οικονομίες, ιδίως στον τομέα της μεταποίησης.
- Μια οικονομία όλο και περισσότερο ανοικτής αγοράς, που επιτρέπει το ελεύθερο εμπόριο με άλλα έθνη στον κόσμο.
- Μεγάλες εθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε διάφορες ηπείρους.
- Πολλές επενδύσεις από ξένες χώρες.
- Πολιτική ηγεσία στο μέρος του λόγου στο οποίο βρίσκονται.
- Λιγότεροι φτωχοί άνθρωποι
Οι ΝΙΚ συχνά λαμβάνουν υποστήριξη από διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΠΟΕ και άλλοι διεθνείς φορείς υποστήριξης. Ωστόσο, καθώς τα περιβαλλοντικά, εργασιακά και κοινωνικά πρότυπα τείνουν να είναι σημαντικά πιο αδύναμα στις ΝΙΚ, πολλοί υποστηρικτές του δίκαιου εμπορίου έχουν υποστηρίξει πρότυπα για την εισαγωγή των προϊόντων τους και έχουν επικρίνει την ανάθεση θέσεων εργασίας σε ΝΙΚ.
Νέες βιομηχανικές χώρες από το 2010.
Σχετικές σελίδες
- Αναδυόμενες αγορές
- Παράδειγμα ιπτάμενων χηνών
Ομαδοποιήσεις:
- G8+5
- Βιομηχανικά έθνη G20
- G20 αναπτυσσόμενα έθνη
- BRICS
- Επόμενο Έντεκα
Ερωτήσεις και απαντήσεις
Ερ: Τι είναι μια νέα βιομηχανοποιημένη χώρα (NIC);
A: Μια Νέα Βιομηχανική Χώρα (ΝΒΧ) είναι μια κοινωνικοοικονομική ταξινόμηση που χρησιμοποιείται για να περιγράψει χώρες που δεν είναι ακόμη ανεπτυγμένες αλλά έχουν ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες από άλλες αναπτυσσόμενες χώρες.
Ερ: Ποιες αλλαγές συμβαίνουν στις νέες ανεπτυγμένες οικονομίες;
Α: Στις ΝΝΧ, οι άνθρωποι συχνά μετακινούνται από τις αγροτικές περιοχές στις πόλεις για να πιάσουν δουλειά στα εργοστάσια και υπάρχει μετάβαση από τις γεωργικές στις βιομηχανικές οικονομίες, ιδίως στον τομέα της μεταποίησης. Επιπλέον, υπάρχει μια ολοένα και πιο ανοικτή οικονομία της αγοράς που επιτρέπει το ελεύθερο εμπόριο με άλλα έθνη και μεγάλες εθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε πολλές ηπείρους.
Ερ: Ποια είναι τα κοινά χαρακτηριστικά των ΝΙΚ;
Α: Οι ΝΙΚ μοιράζονται συνήθως αυξημένες κοινωνικές ελευθερίες και πολιτικά δικαιώματα, ισχυρούς πολιτικούς ηγέτες, μια ολοένα και πιο ανοικτή οικονομία της αγοράς που επιτρέπει το ελεύθερο εμπόριο με άλλα έθνη, μεγάλες εθνικές εταιρείες που λειτουργούν σε πολλές ηπείρους, επενδύσεις από ξένες χώρες, πολιτική ηγεσία στην περιοχή τους στον κόσμο και λιγότερους φτωχούς ανθρώπους.
Ερώτηση: Υποστηρίζει η διεθνής κοινότητα τις ΕΠΑ;
Α: Ναι, οι ΝΙΚ συχνά λαμβάνουν υποστήριξη από διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΠΟΕ και άλλοι διεθνείς φορείς υποστήριξης. Ωστόσο, λόγω των ασθενέστερων περιβαλλοντικών εργασιακών και κοινωνικών προτύπων, πολλοί υποστηρικτές του δίκαιου εμπορίου έχουν υποστηρίξει πρότυπα για την εισαγωγή των προϊόντων τους και έχουν επικρίνει την εξωτερική ανάθεση θέσεων εργασίας στις ΝΙΚ.
Ερ: Πώς παίζουν ρόλο οι επενδύσεις στην ταξινόμηση ως ΝΙΚ;
Α: Οι επενδύσεις από ξένες χώρες παίζουν σημαντικό ρόλο όταν πρόκειται να χαρακτηριστεί μια χώρα ως ΝΙΚ, καθώς υποδηλώνουν δυναμικό οικονομικής ανάπτυξης που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένες ευκαιρίες ανάπτυξης εντός της χώρας.
Ερ: Είναι ισχυρότερα τα πολιτικά δικαιώματα στις νέες βιομηχανικές χώρες;
Α: Ναι, τα πολιτικά δικαιώματα είναι συνήθως ισχυρότερα στις νεοβιομηχανισμένες χώρες σε σύγκριση με άλλα αναπτυσσόμενα έθνη λόγω του αυξημένου δυναμικού οικονομικής ανάπτυξης που επιτρέπει περισσότερους διαθέσιμους πόρους για κοινωνικά προγράμματα που προωθούν πρωτοβουλίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ερ: Πώς αντιμετωπίζεται η εξωτερική ανάθεση από τους υποστηρικτές του δίκαιου εμπορίου;
Α: Οι υποστηρικτές του δίκαιου εμπορίου έχουν γενικά επικρίνει την εξωτερική ανάθεση θέσεων εργασίας σε νέες βιομηχανικές χώρες λόγω των ασθενέστερων περιβαλλοντικών εργασιακών και κοινωνικών προτύπων τους, τα οποία μπορεί να είναι επιζήμια για τα δικαιώματα των εργαζομένων ή τους κανονισμούς ασφαλείας.