Brown v. Board of Education

Brown v. Board of Education of Topeka, 347 U.S. 483 (1954) (πλήρες όνομα Oliver Brown, et al. v. Board of Education of Topeka, Kansas) ήταν μια απόφαση-ορόσημο του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1950 στην Τοπέκα του Κάνσας, ένα μαύρο κορίτσι της τρίτης τάξης, η Λίντα Μπράουν, έπρεπε να περπατήσει περισσότερο από ένα μίλι μέσα από ένα σιδηροδρομικό σταθμό για να πάει στο σχολείο της που ήταν διαχωρισμένο για μαύρα παιδιά. Ωστόσο, υπήρχε ένα δημοτικό σχολείο για λευκά παιδιά σε απόσταση μικρότερη των επτά τετραγώνων. Εκείνη την εποχή, πολλά σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν διαχωρισμένα. Τα μαύρα παιδιά και τα λευκά παιδιά δεν επιτρεπόταν να πηγαίνουν στα ίδια σχολεία.

Ο πατέρας της, Όλιβερ Μπράουν, προσπάθησε να βάλει τη Λίντα στο σχολείο των λευκών, αλλά ο διευθυντής του σχολείου αρνήθηκε. Δώδεκα ακόμη μαύροι γονείς ενώθηκαν με τον Oliver Brown στην προσπάθειά τους να βάλουν τα παιδιά τους στο λευκό δημοτικό σχολείο. Τα δύο σχολεία υποτίθεται ότι ήταν "χωριστά αλλά ίσα". Ωστόσο, δεν ήταν.

Το 1951, η Εθνική Ένωση για την Προώθηση των Έγχρωμων (NAACP) βοήθησε τους γονείς να καταθέσουν ομαδική αγωγή. Υπήρχαν πέντε αγωγές στο Κάνσας, τη Νότια Καρολίνα, τη Βιρτζίνια, το Ντελαγουέαρ και την περιφέρεια της Κολομβίας σχετικά με το γεγονός ότι οι μαύροι μαθητές πήγαιναν σε νομικά διαχωρισμένα σχολεία. Το 1896, το Ανώτατο Δικαστήριο είχε αποφανθεί στην υπόθεση Plessy v. Ferguson ότι ο διαχωρισμός ήταν νόμιμος, εφόσον οι ξεχωριστοί χώροι για μαύρους και λευκούς ήταν "ξεχωριστοί αλλά ίσοι". Οι δικηγόροι της NAACP υποστήριξαν ότι τα σχολεία λευκών και μαύρων στην Τοπίκα δεν ήταν "χωριστά αλλά ίσα".

Ο Κένεθ Κλαρκ είναι ένας ψυχολόγος που έδινε σε νεαρά αφροαμερικανικά παιδιά μαύρες και λευκές κούκλες για να δει πώς αισθάνονταν για το διαχωρισμό και την ενσωμάτωση. Στα παιδιά άρεσαν οι λευκές κούκλες. Μετά το τεστ με τις κούκλες ο Clark έδωσε επίσης στα μαύρα παιδιά σχέδια ενός παιδιού και τους ζήτησε να το χρωματίσουν όπως τα ίδια, μερικά από αυτά τα παιδιά έβαψαν τον εαυτό τους λευκό ή κίτρινο κραγιόν το οποίο χρησιμοποίησαν και στην υπόθεση.

Η υπόθεση έφτασε τελικά μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο. Μετά από χρόνια εργασίας, το 1954, ο Thurgood Marshall και μια ομάδα άλλων δικηγόρων της NAACP κέρδισαν την υπόθεση. Ονομάστηκε "Brown" επειδή ήταν αλφαβητικά το πρώτο όνομα στον κατάλογο των εναγόντων. Μετά την αγωγή πολλοί από τους ενάγοντες έχασαν τις δουλειές τους και τον σεβασμό τους στην κοινωνία

Η απόφαση

Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει εννέα δικαστές. Η ψηφοφορία στην υπόθεση Brown v. Board of Education ήταν ομόφωνη, δηλαδή και οι εννέα δικαστές ψήφισαν με τον ίδιο τρόπο. Ένας από τους δικαστές, ο Ρόμπερτ Τζάκσον, είχε πρόσφατα υποστεί καρδιακή προσβολή και δεν επρόκειτο να επιστρέψει στο δικαστήριο πριν από τον επόμενο μήνα. Ωστόσο, προσήλθε στο δικαστήριο όταν οι δικαστές διάβασαν την απόφασή τους, ενδεχομένως για να δείξει ότι όλοι οι δικαστές συμφωνούσαν.

Η απόφαση για την υπόθεση αυτή γράφτηκε από τον Earl Warren, ο οποίος ήταν επικεφαλής δικαστής. Είπε ότι "οι χωριστές εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις είναι εγγενώς άνισες". Η απόφαση αυτή κατέστησε το φυλετικό διαχωρισμό των σχολείων παράνομο σε κάθε πολιτεία των ΗΠΑ.

Ορισμένα κράτη δεν υπάκουσαν αρχικά στην απόφαση αυτή του δικαστηρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι τα σχολεία είχαν περιθώριο έως και 5 χρόνια για την άρση του κοινωνικού διαχωρισμού. Μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1970 όλα τα δημόσια σχολεία των Ηνωμένων Πολιτειών ενσωματώθηκαν (το αντίθετο του διαχωρισμού). Για την ολοκλήρωση των σχολείων της Αμερικής χρειάστηκαν πολλές πολιτειακές αποφάσεις και αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου για να αναγκαστούν τα σχολεία να ενσωματωθούν.

χάρτης της απόφασηςZoom
χάρτης της απόφασης

Σχετικές σελίδες

Ερωτήσεις και απαντήσεις

Ερ: Πώς ονομαζόταν η υπόθεση-ορόσημο του Ανώτατου Δικαστηρίου;


A: Η υπόθεση-ορόσημο του Ανώτατου Δικαστηρίου ήταν η υπόθεση Brown v. Board of Education of Topeka, 347 U.S. 483 (1954).

Ερ: Ποιος ξεκίνησε την αγωγή;


Α: Η αγωγή ξεκίνησε από τον Όλιβερ Μπράουν, τον πατέρα ενός μαύρου κοριτσιού της τρίτης τάξης που ονομαζόταν Λίντα Μπράουν, και δώδεκα άλλους μαύρους γονείς που ήθελαν τα παιδιά τους να φοιτήσουν στο λευκό δημοτικό σχολείο που βρισκόταν κοντά τους.

Ερ: Τι έκρινε η υπόθεση Plessy v. Ferguson το 1896;


Α: Το 1896, η υπόθεση Plessy v. Ferguson έκρινε ότι ο διαχωρισμός ήταν νόμιμος εφόσον οι ξεχωριστοί χώροι για μαύρους και λευκούς ήταν "ξεχωριστοί αλλά ίσοι".

Ερ: Πώς συνέβαλε ο Κένεθ Κλαρκ στην υπόθεση;


Α: Ο Kenneth Clark διεξήγαγε ένα τεστ με κούκλες με μικρά αφροαμερικανικά παιδιά για να δει πώς αισθάνονταν για τον διαχωρισμό και την ενσωμάτωση, το οποίο χρησιμοποίησε στην κατάθεσή του για την υπόθεση. Τους έδωσε επίσης σχέδια ενός παιδιού και τους ζήτησε να το χρωματίσουν όπως οι ίδιοι με λευκό ή κίτρινο κραγιόν, το οποίο επίσης χρησιμοποίησε στην κατάθεσή του για την υπόθεση.

Ερ: Ποιος βοήθησε στην κατάθεση της ομαδικής αγωγής;


Α: Η Εθνική Ένωση για την Προώθηση των Έγχρωμων (NAACP) βοήθησε στην κατάθεση της ομαδικής αγωγής για λογαριασμό του Oliver Brown και δώδεκα άλλων μαύρων γονέων που ήθελαν τα παιδιά τους να φοιτήσουν σε ένα ενιαίο σχολείο κοντά τους.

Ερ: Τι συνέβη αφού ο Thurgood Marshall κέρδισε την υπόθεση;


Α: Αφού ο Thurgood Marshall κέρδισε την υπόθεση, πολλοί από τους ενάγοντες έχασαν τις δουλειές τους και τον σεβασμό τους στην κοινωνία λόγω των αντιδράσεων εκείνων που ήταν αντίθετοι με τις προσπάθειες για τον διαχωρισμό των σχολείων.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3