Metcard
Η Metcard είναι ένα είδος εισιτηρίου που χρησιμοποιείται για τη χρήση των δημόσιων συγκοινωνιών στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Επιτρέπει στον κάτοχό της να χρησιμοποιεί τρένα, τραμ και λεωφορεία, σε δύο ζώνες (Ζώνη 1 και Ζώνη 2). Η Ζώνη 1 καλύπτει περιοχές κοντά στο CBD, ενώ η Ζώνη 2 καλύπτει την υπόλοιπη πόλη. Υπήρχε και η Ζώνη 3, αλλά αυτή έχει συγχωνευτεί με τη Ζώνη 2. Το εισιτήριο έχει περίπου το μέγεθος μιας πιστωτικής κάρτας και περιέχει μια μαγνητική λωρίδα που λέει στον υπολογιστή τι είδους εισιτήριο είναι.
Ένα μηχάνημα αυτόματης πώλησης Metcard
Ιστορία
Η Metcard αντικατέστησε ένα πανομοιότυπο αλλά απλούστερο σύστημα με τα scratchies που χρησιμοποιούνταν στο δίκτυο δημόσιων συγκοινωνιών της Μελβούρνης. Τα ξυστά ήταν εύκολο να εξαπατηθούν και το σύστημα τελικά εγκαταλείφθηκε το 2002, αλλά όχι πριν εκτυπωθούν εισιτήρια για πολλά χρόνια χρήσης.
Οι κινήσεις προς την κατεύθυνση της αυτοματοποιημένης έκδοσης εισιτηρίων έγιναν για πρώτη φορά από την τότε πολιτειακή φιλελεύθερη κυβέρνηση το 1992. Προκηρύχθηκαν διαγωνισμοί για το σχεδιασμό, την προμήθεια, την εγκατάσταση και τη συνεχή συντήρηση ενός τέτοιου συστήματος, με την "OneLink Transit Consortium" να ανακοινώνεται ως ο προτιμώμενος ανάδοχος το Σεπτέμβριο του 1993. Η σύμβαση υπογράφηκε τον Μάιο του 1994, με κύριο προμηθευτή τεχνολογίας τον όμιλο ERG.
Οι δοκιμές των πρωτοτύπων άρχισαν τον Δεκέμβριο του 1993 και η ανάπτυξη του συστήματος πραγματοποιήθηκε από τον Αύγουστο του 1996 έως τον Απρίλιο του 1998, ενώ η αποδοχή έγινε τον Νοέμβριο του 1997. Δημόσιες δοκιμές πραγματοποιήθηκαν σε λεωφορεία από τις 20 Αυγούστου 1996 και σε σιδηροδρομικές υπηρεσίες από τις 18 Σεπτεμβρίου 1996. Το σύστημα άρχισε να λειτουργεί με πλήρη έσοδα από τον Μάιο του 1998 με κόστος 330 εκατ. δολάρια. Τα συµβατικά ζητήµατα µεταξύ της OneLink και της κυβέρνησης της Βικτώριας διευθετήθηκαν µόλις το Μάιο του 2002 µε την καταβολή έως και 65 εκατοµµυρίων δολαρίων σε σταδιακό διακανονισµό.
Η Metcard κατά την εισαγωγή της αποτέλεσε αντικείμενο αντιπαράθεσης, λόγω του υπερβολικού κόστους της, της κατάργησης των ελεγκτών του τραμ και της αναξιοπιστίας των μηχανημάτων αγοράς και επικύρωσης εισιτηρίων. Τα μηχανήματα δέχονταν συχνά επιθέσεις από βανδάλους (συχνά ρίχνοντας υγρά στην υποδοχή κερμάτων), και έκτοτε έχουν υποστεί αρκετές αναθεωρήσεις στο σχεδιασμό τους.
Σύμφωνα με το ήθος της ιδιωτικοποίησης της τότε κυβέρνησης, η λειτουργία της Metcard ανατέθηκε εξ ολοκλήρου σε εξωτερικούς συνεργάτες, ενώ οι (τότε κυβερνητικές) επιχειρήσεις μεταφορών δεν είχαν καμία σχέση με το σύστημα. Η Metcard είχε ακόμη και τη δική της ιστοσελίδα και το δικό της εμπορικό σήμα, το οποίο έγινε ισχυρότερο από τους ανώνυμους και συνεχώς μετονομαζόμενους κυβερνητικούς και τότε ιδιωτικοποιημένους φορείς εκμετάλλευσης.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από την κρατική κυβέρνηση το 2001 έδειξε ότι πάνω από 1 στα 4 (27,2%) μηχανήματα στους σιδηροδρομικούς σταθμούς δεν λειτουργούσαν, ενώ το 11,9% του κινητού εξοπλισμού στα λεωφορεία και τα τραμ δεν λειτουργούσε. Η Πολιτειακή Κυβέρνηση επαναδιαπραγματεύτηκε με τον φορέα εκμετάλλευσης του δικτύου έκδοσης εισιτηρίων OneLink Transit Systems για τη βελτίωση των υπηρεσιών προς τους μετακινούμενους. Μετά από αυτές τις βελτιώσεις, ένας έλεγχος του 2002 έδειξε αύξηση της διαθεσιμότητας των μηχανημάτων στο 92,1% στους σιδηροδρομικούς σταθμούς και στο 98,3% στα λεωφορεία και τα τραμ. Η χρηστικότητα βελτιώθηκε επίσης, με τα μηχανήματα του τραμ να μπορούν να πωλούν ημερήσια εισιτήρια. Επιπλέον, οι βανδαλισμοί σε όλο το δίκτυο μειώθηκαν κατά 62% μεταξύ 2001 και 2002.
Τα εισιτήρια V/Line ευθυγραμμίστηκαν με το σύστημα Metcard τον Απρίλιο του 2006, με κάθε εισιτήριο V/Line για τους σταθμούς της περιοχής Metcard να έχει τυπωμένες τις αντίστοιχες ζώνες. Τον Μάρτιο του 2007 η υπηρεσία λεωφορείων Nightrider εντάχθηκε επίσης στο σύστημα Metcard. Η ζώνη 3 αφαιρέθηκε από το σύστημα Metcard (και συγχωνεύθηκε με τη ζώνη 2) στις 4 Μαρτίου 2007, λόγω της υπόσχεσης που έδωσε στις πολιτειακές εκλογές ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Ted Ballieu και την οποία τήρησε ο τότε πρωθυπουργός Steve Bracks.
Η αρχική σύμβαση της Metcard με την OneLink είχε διάρκεια εννέα ετών και έληγε τον Μάρτιο του 2007. Το 2005 η σύμβαση τροποποιήθηκε ώστε να επιτρέπει την παράταση και την αλλαγή του συστήματος καθώς συνεχίζονται οι εργασίες για την αντικατάσταση του έργου myki, με δυνατότητα ακύρωσης της σύμβασης με προειδοποίηση έξι μηνών.
Τύποι Metcards
Οι περισσότερες κάρτες Metcard μπορούν να αγοραστούν σε τύπους Ζώνης 1, Ζώνης 2 και Ζώνης 1 + Ζώνης 2, με ισχύ εντός των αντίστοιχων ζωνών. Όλες οι κάρτες Metcard, εκτός από την City Saver Metcard, ισχύουν για muplitle ταξίδια σε Τρένα, Τραμ και Λεωφορεία.
- 2 ώρες (ισχύει μόνο για 2 ώρες)
- Καθημερινά (ισχύει για ταξίδι μίας ημέρας)
- Εβδομαδιαία
- Μηνιαία
- Ετήσια
- City Saver (ισχύει για ένα μόνο ταξίδι εντός του κέντρου της πόλης)
- Sunday Saver (ισχύει μόνο την Κυριακή)
- Seniors Daily (έκπτωση για άτομα άνω των εξήντα πέντε ετών)
- 10 X Early Bird (δωρεάν εισιτήριο για ταξίδια που λήγουν πριν από τις 7:00 π.μ.)
Το πίσω μέρος μιας κάρτας Metcard
Επικυρωτές Metcard στο σταθμό Southern Cross.