Κανονικές παραλλαγές στο "Vom Himmel hoch da komm' ich her"

Οι Κανονικές παραλλαγές στο "Vom Himmel hoch da komm' ich her" (Από τον ουρανό στη γη έρχομαι), BWV 769 είναι ένα πολύ γνωστό μουσικό έργο για εκκλησιαστικό όργανο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Για την αναπαραγωγή αυτού του έργου απαιτείται ένα όργανο με δύο εγχειρίδια (πλήκτρα) και πεντάλ. Υπάρχουν πέντε "παραλλαγές". Όλη η μουσική βασίζεται σε έναν χριστουγεννιάτικο ύμνο με τίτλο "Von Himmel hoch", ο οποίος ήταν πολύ γνωστός στους ανθρώπους που πήγαιναν στη λουθηρανική εκκλησία όπου ο Μπαχ ήταν οργανίστας.

Ο Μπαχ συνέθεσε το έργο όταν έγινε μέλος της Μουσικής Εταιρείας του Μίζλερ στη Λειψία το 1747. Εκτυπώθηκε το 1747. Μια άλλη εκδοχή εκδόθηκε αργότερα. Επρόκειτο για ένα αυτόγραφο χειρόγραφο που περιλάμβανε επίσης άλλη μουσική για εκκλησιαστικό όργανο: τις έξι σονάτες για τρίο και τα Μεγάλα δεκαοκτώ πρελούδια χορωδιακής μουσικής. Η σημαντικότερη διαφορά που έκανε ο Μπαχ σε αυτή την έκδοση είναι ότι η πέμπτη παραλλαγή μεταφέρθηκε στη μέση.

Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ το 1746, κρατώντας μια άλλη από τις συνθέσεις του βασισμένη στον κανόνα: τον κανόνα triplex a 6 voci, BWV 1076. Ελαιογραφία του Elias Gottlob Haussmann.Zoom
Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ το 1746, κρατώντας μια άλλη από τις συνθέσεις του βασισμένη στον κανόνα: τον κανόνα triplex a 6 voci, BWV 1076. Ελαιογραφία του Elias Gottlob Haussmann.

Ιστορία της σύνθεσης

Τον Ιούνιο του 1747, ο Μπαχ έλαβε την άδεια να γίνει μέλος της "Correspondierde Societät der Muscialischen Wissenschaften" (Αντεπιστέλλοντος Συλλόγου Μουσικών Επιστημών). Υπήρχαν 14 μέλη όταν εντάχθηκε ο Μπαχ. Η εταιρεία μελετούσε και ενθάρρυνε τους ανθρώπους στη Λειψία να συνθέτουν μουσική. Για να γιορτάσει το γεγονός ότι έγινε μέλος, ο Μπαχ έδωσε στην κοινωνία μια έκδοση των Κανονικών Παραλλαγών, καθώς και ένα πορτρέτο του ίδιου που είχε ζωγραφίσει ο Elias Gottlob Haussmann. Στο πορτραίτο ο Μπαχ φαίνεται να κρατάει ένα αντίγραφο μιας άλλης σύνθεσης που χρησιμοποιεί πολλές κανονικές παραλλαγές.

Οι πέντε παραλλαγές στο "Von Himmel Hoch" δεν είναι παραλλαγές με τη συνήθη μουσική έννοια. Δεν είναι πέντε δηλώσεις του θέματος με στολίδια. Είναι πέντε κινήσεις που όλες χρησιμοποιούν τον κανόνα για να χτίσουν τη μουσική. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Μπαχ συνέθεσε αρκετά έργα που βασίστηκαν σε κανόνες. Αρκετά από τα έργα του από εκείνη την περίοδο είναι κανονικά, συμπεριλαμβανομένων των έργων για εκκλησιαστικό όργανο από τα μέρη III και IV του Clavier-Übung, των παραλλαγών Goldberg για τσέμπαλο, της Μουσικής προσφοράς και της Τέχνης της φούγκας.

Οι κανονικές παραλλαγές βασίζονται στον χριστουγεννιάτικο ύμνο "Von Himmel hoch, da komm ich her". Οι στίχοι και η μελωδία συντέθηκαν το 1539 από τον Μαρτίνο Λούθηρο. Ο Μπαχ είχε χρησιμοποιήσει το χορικό (μελωδία ύμνου) και στο παρελθόν. Απαντάται στο Χριστουγεννιάτικο ορατόριό του, στο Magnificat και σε διάφορα πρελούδια για εκκλησιαστικό όργανο, συμπεριλαμβανομένου του σύντομου από το Orgelbüchlein (Μικρό βιβλίο για εκκλησιαστικό όργανο), το οποίο ακούγεται στη Βρετανία και σε άλλες χώρες στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση κάθε παραμονή Χριστουγέννων στο τέλος της παγκοσμίου φήμης λειτουργίας των κάλαντων από το King's College του Cambridge.

Η μουσική

Υπάρχουν πέντε παραλλαγές:

Παραλλαγή Ι

Πρόκειται για έναν κανόνα δύο μερών μεταξύ του δεξιού και του αριστερού χεριού. Είναι ένας "κανόνας στην οκτάβα" επειδή το δεύτερο μέρος αρχίζει μια οκτάβα χαμηλότερα από το πρώτο μέρος. Τα χέρια παίζουν σε διαφορετικά εγχειρίδια ώστε να μπορούν να παράγουν ένα διαφορετικό είδος ήχου, σαν ένα ντουέτο μεταξύ δύο οργάνων. Η μελωδία του χορωδιακού (cantus firmus) ακούγεται στα πετάλια. Παίζεται σε μεγάλες νότες με κενά ενάμισι μέτρου μεταξύ κάθε φράσης. Η μουσική του κανόνα, παιγμένη από τα χέρια, ακούγεται κατά μέρη όπως το σχήμα του χορωδιακού. Ξεκινά με έξι νότες που κατεβαίνουν προς τα κάτω. Ο Μπαχ μπορεί να το έκανε αυτό σκόπιμα για να υποδηλώσει τον Χριστό που κατέβηκε στη γη. Αυτού του είδους ο "συμβολισμός" ή η "λεκτική ζωγραφική", κατά την οποία οι πραγματικές νότες της μουσικής δείχνουν το νόημα των λέξεων (ή ποιες ήταν οι λέξεις στον αρχικό ύμνο), είναι πολύ συνηθισμένο στη μουσική του Μπαχ και σε πολλή άλλη μουσική της εποχής εκείνης.

Παραλλαγή II

Και πάλι υπάρχει ένας κανόνας μεταξύ των χεριών και η μελωδία του χορωδιακού στα πεντάλ. Πρόκειται για αυστηρή τριμερή γραφή (κάθε χέρι παίζει μόνο μία νότα κάθε φορά, σαν να πρόκειται για μελωδικό όργανο). Αυτή τη φορά είναι ένας "κανόνας στην πέμπτη" (το δεξί χέρι αρχίζει από το ντο, το αριστερό χέρι μιμείται μισό μέτρο αργότερα ξεκινώντας από το φα κάτω). Ο κανόνας βασίζεται στην πρώτη και τη δεύτερη γραμμή του χορικού. Όταν η αρχή του κανόνα επανέρχεται κοντά στο τέλος, είναι συγχρονισμένη. Στο τέλος τα χέρια παίζουν μια κλίμακα που ανεβαίνει προς τα πάνω. Ο Μπαχ μπορεί να ήθελε με αυτό να ακούγεται σαν άγγελοι που ανεβαίνουν στον ουρανό ή σαν την ψυχή που ανεβαίνει.

Παραλλαγή III

Ο κανόνας αυτή τη φορά είναι μεταξύ του αριστερού χεριού και των πεντάλ. Ο κανόνας κινείται κυρίως σε τεταρτημόρια και βασίζεται στη μελωδία της χορωδίας. Το δεξί χέρι παίζει μια ελεύθερη μελωδία, καθώς και τη μελωδία του χορωδιακού σε μακρές νότες στην κορυφή.

Παραλλαγή IV

Αυτή η παραλλαγή έχει μια νέα μελωδία στο δεξί χέρι (αλλά μέρος της γενικής της μορφής προέρχεται από τη μελωδία του χορωδιακού). Είναι πολύ ζωηρή (συχνά υπάρχουν ντεμισέκβερα, ιδίως κοντά στο τέλος) και είναι πολύ συγχρονισμένη. Το κάτω μέρος του αριστερού χεριού παίζει την ίδια μελωδία σε κανόνα, αλλά κινείται μόνο με τη μισή ταχύτητα από το πάνω μέρος. Αυτό ονομάζεται "επαύξηση". Το πάνω μέρος του αριστερού χεριού έχει εν τω μεταξύ ένα πιο ελεύθερο μέρος. Το πεντάλ έχει τη μελωδία του χορωδιακού σε μακρές νότες. Τρία μέτρα πριν από το τέλος ακούμε το μοτίβο του BACH στο αριστερό χέρι. Πρόκειται για τις τέσσερις νότες που ο Μπαχ χρησιμοποιεί συχνά για να αναπαραστήσει το όνομά του.

Παραλλαγή V

Η τελευταία παραλλαγή γίνεται όλο και πιο μεγαλειώδης και καταλήγει σε μια μεγάλη κορύφωση. Λειτουργεί καλά όταν παίζεται ως η τελευταία παραλλαγή (αντί για τη μεσαία παραλλαγή όπως στο αυτόγραφο αντίγραφο).

Στην αρχή αυτής της παραλλαγής, ο κανόνας είναι απλώς η μελωδία του χορωδιακού. Παίζεται από το δεξί και το αριστερό χέρι, αλλά αυτή τη φορά το αριστερό χέρι το παίζει ανάποδα (αναστροφή). Πρόκειται για έναν "κανόνα στην έκτη" (το δεξί χέρι ξεκινά από το ντο, και στη συνέχεια το αριστερό χέρι ξεκινά από το μι που βρίσκεται από κάτω). Αργότερα γίνεται κανόνας στην τρίτη. Το πεντάλ παίζει απλώς ένα μπάσο μέρος (όπως ένα όργανο continuo).

Στο επόμενο τμήμα το δεξί χέρι (με την ένδειξη "forte" (δυνατά)) κινείται σε γρήγορες νότες, ενώ το πεντάλ παίζει τη μελωδία του χορωδιακού και το κάτω μέρος του αριστερού χεριού την παίζει σε κανόνα ανάποδα στο δεύτερο (το πεντάλ ξεκινά από το C, ο κανόνας του αριστερού χεριού μιμείται ξεκινώντας από το B). Στη συνέχεια, το δεξί και το αριστερό χέρι αλλάζουν ρόλους και υπάρχει κανόνας στην ένατη.

Στο τελευταίο τμήμα, με την ένδειξη forte, το πεντάλ παίζει τη μελωδία του χορωδιακού ανάποδα. Στο τέλος, καθώς η μουσική φτάνει σε μια κορύφωση, επαναλαμβάνει την τελευταία γραμμή του χορωδιακού, τελειώνοντας στη χαμηλότερη νότα του πεντάλ: το χαμηλότερο C. Τα χέρια παίζουν εν τω μεταξύ στο ίδιο εγχειρίδιο. Υπάρχει ένα "stretto": όλες οι φωνές ξεκινούν γρήγορα τη μελωδία (ή μια εκδοχή της μελωδίας) η μία μετά την άλλη. Στο τέλος ακούμε ξανά το μοτίβο του BACH.

Σελίδα τίτλου (εξώφυλλο) της έκδοσης του 1747Zoom
Σελίδα τίτλου (εξώφυλλο) της έκδοσης του 1747

Η Thomaskirche, Λειψία, 1735Zoom
Η Thomaskirche, Λειψία, 1735

Συμπέρασμα

Ο Μπαχ λέγεται συχνά ότι είναι ένας "μαθηματικός" συνθέτης. Αυτή η σειρά παραλλαγών είναι ένα καλό παράδειγμα ενός μουσικού κομματιού στο οποίο ο Μπαχ προσπαθεί να δείξει διαφορετικές τεχνικές σύνθεσης. Απαιτείται μεγάλη επιδεξιότητα προκειμένου να συνθέσει κανείς περίπλοκους κανόνες όπως αυτός, κάνοντας ταυτόχρονα τη μουσική να ακούγεται καλά. Η περιγραφή της μουσικής μπορεί να ακούγεται πολύ περίπλοκη, αλλά μπορεί κανείς να απολαύσει τη μουσική χωρίς να κατανοήσει όλες τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για τη σύνθεσή της. Ωστόσο, είναι πάντα συναρπαστικό να βλέπει κανείς πώς ο Μπαχ έβαλε όλες αυτές τις ιδέες μαζί.

Ερωτήσεις και απαντήσεις

Ερ: Ποια είναι η κανονική παραλλαγή στο "Vom Himmel hoch da komm' ich her";


A: Πρόκειται για ένα μουσικό κομμάτι για εκκλησιαστικό όργανο που συνέθεσε ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.

Ερ: Τι είδους όργανο χρειάζεται για να παιχτεί αυτό το έργο;


Α: Για την αναπαραγωγή αυτού του έργου απαιτείται ένα όργανο με δύο εγχειρίδια (πλήκτρα) και πεντάλ.

Ερ: Πόσες παραλλαγές υπάρχουν στις Κανονικές παραλλαγές;


Α: Οι Κανονικές παραλλαγές περιλαμβάνουν πέντε παραλλαγές.

Ερ: Ποιος ήταν ο ύμνος στον οποίο βασίζεται η μουσική;


Α: Η μουσική βασίζεται σε έναν χριστουγεννιάτικο ύμνο με τίτλο "Von Himmel hoch".

Ερ: Πότε συνέθεσε ο Μπαχ το έργο;


Α: Ο Μπαχ συνέθεσε το κομμάτι όταν έγινε μέλος της Μουσικής Εταιρείας του Μίζλερ στη Λειψία το 1747.

Ερ: Πότε τυπώθηκε για πρώτη φορά το κομμάτι;


Α: Το κομμάτι τυπώθηκε για πρώτη φορά το 1747.

Ερ: Ποια ήταν η σημαντικότερη διαφορά στην μεταγενέστερη έκδοση που έκανε ο Μπαχ;


Α: Η πιο σημαντική διαφορά που έκανε ο Μπαχ στην μεταγενέστερη έκδοση είναι ότι η πέμπτη παραλλαγή μεταφέρθηκε στη μέση.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3