DSM IV

Το DSM-IV είναι η τέταρτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχικών Διαταραχών (DSM). Το DSM είναι ένα εγχειρίδιο που συντάχθηκε από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (APA). Η αρίθμησή τους γίνεται με λατινικούς αριθμούς: DSM-I, DSM-II, DSM-III, DSM-IV, αλλά η τελευταία έκδοση υιοθέτησε αραβικούς αριθμούς που επιτρέπουν την αρίθμηση των επόμενων εκδόσεων, 5.1, 5.2 και ούτω καθεξής. Μετά τη δημοσίευση του DSM-IV, έγιναν ορισμένες αλλαγές (ή αναθεωρήσεις) στις περιγραφές του εγχειριδίου. Εξαιτίας αυτού, η πιο πρόσφατη έκδοση του DSM-IV ονομάζεται επίσημα DSM-IV-TR (το TR σημαίνει "Text Revision", δηλαδή "αναθεώρηση κειμένου").

Το DSM απαριθμεί κάθε κατάσταση που ονομάζεται επίσημα ψυχική ασθένεια από την APA. Το DSM οργανώνει αυτές τις καταστάσεις σε διάφορες κατηγορίες. Σε κάθε πάθηση δίνεται ένας κωδικός, ο οποίος αποτελείται από αριθμούς ή έναν συνδυασμό αριθμών και γραμμάτων. Μαζί με το όνομα και τον κωδικό της πάθησης, το DSM δίνει και άλλες πληροφορίες, όπως:

  1. Συμπτώματα της πάθησης.
  2. Διαγνωστικά κριτήρια: Τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται για να διαγνωστεί η πάθηση.
  3. Διαφορική διάγνωση: Διαφορική διάγνωση: Άλλες παθήσεις που έχουν κάποια από τα ίδια συμπτώματα. Αυτές οι καταστάσεις θα πρέπει να αποκλειστούν πριν τεθεί η διάγνωση.
  4. Διαγνωστικές εκτιμήσεις: Αυτή η ενότητα παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την κατάσταση. Για παράδειγμα, μπορεί να αναφέρεται στο ποιος είναι περισσότερο ή λιγότερο πιθανό να πάθει την πάθηση. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στο τι προκαλεί την πάθηση.

Οι καταστάσεις που αναφέρονται στο DSM έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Σε κάθε νέα έκδοση του DSM, η APA προσθέτει καταστάσεις που έχει αποδεχθεί ως ψυχικές ασθένειες από την τελευταία έκδοση που δημοσιεύθηκε. Μπορεί επίσης να αφαιρέσει καταστάσεις που δεν θεωρούνται πλέον ψυχικές ασθένειες. (Για παράδειγμα, η ομοφυλοφιλία αναφερόταν ως ψυχική ασθένεια στα προηγούμενα DSM, αλλά στη συνέχεια αφαιρέθηκε). Η APA μπορεί επίσης να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο περιγράφει ορισμένες καταστάσεις.



Πολυαξονικό σύστημα

Όταν ένα άτομο λαμβάνει μια διάγνωση DSM, υπάρχουν πέντε διαφορετικοί "άξονες" ή κατηγορίες πληροφοριών που πρέπει να συμπεριληφθούν.

Άξονας Ι: Εδώ αναφέρονται οι περισσότερες καταστάσεις ψυχικής υγείας. Πρέπει να αναγράφονται τόσο η ονομασία της πάθησης όσο και ο κωδικός που της έχει αποδοθεί. Για παράδειγμα, οι τύποι της ΔΕΠΥ, της κατάθλιψης, του άγχους και των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού θα αναγράφονταν εδώ. Ένα άτομο μπορεί να έχει μόνο μία διάγνωση του Άξονα Ι ή περισσότερες από μία.

Άξονας ΙΙ: Εάν το άτομο έχει νοητική υστέρηση (διανοητική αναπηρία) ή διαταραχή προσωπικότητας, αναγράφεται εδώ.

Άξονας ΙΙΙ: Εάν το άτομο έχει ιατρικές παθήσεις, αυτές αναφέρονται εδώ.

Άξονας IV: Αυτός ο άξονας καταγράφει αν το άτομο έχει ορισμένα είδη "ψυχοκοινωνικών παραγόντων στρες". Υπάρχουν λίγες καθορισμένες κατηγορίες ψυχοκοινωνικών στρεσογόνων παραγόντων: Προβλήματα πρωτογενούς υποστήριξης (για παράδειγμα, οικογενειακές συγκρούσεις)- προβλήματα του κοινωνικού περιβάλλοντος (για παράδειγμα, το άτομο έχει φτωχές κοινωνικές δεξιότητες και λίγους φίλους)- οικονομικά προβλήματα (όπως φτώχεια ή απώλεια εργασίας)- προβλήματα στέγασης (όπως κακή στέγαση ή έλλειψη στέγης)- εκπαιδευτικά προβλήματα (όπως σχολική αποτυχία)- προβλήματα πρόσβασης σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης- και "άλλοι" στρεσογόνοι παράγοντες.

Άξονας V: Για αυτόν τον άξονα, ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας θα επιλέξει έναν αριθμό που συνοψίζει το πόσο επηρεάζεται το άτομο από τα προβλήματα ψυχικής υγείας και πόσο καλά λειτουργεί στη ζωή του. Ο επαγγελματίας χρησιμοποιεί μια κλίμακα που ονομάζεται Συνολική Αξιολόγηση της Λειτουργικότητας (GAF), η οποία εξηγεί τι σημαίνουν οι διάφοροι αριθμοί. Η βαθμολογία ενός ατόμου ονομάζεται "βαθμολογία GAF".

Το πολυαξονικό σύστημα του DSM έχει μερικά πλεονεκτήματα. Οι πέντε άξονες συνοψίζουν όλες τις πληροφορίες που είναι πιο σημαντικές για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας όταν θεραπεύουν ένα άτομο. Δίνουν ένα στιγμιότυπο των πιο σημαντικών πραγμάτων που επηρεάζουν την ψυχική υγεία ενός ατόμου. Μια πλήρης διάγνωση του DSM είναι επίσης σαν μια κοινή γλώσσα για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Ακόμη και αν υπάρχουν διαφορετικοί επαγγελματίες, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικές ειδικότητες ή ακόμη και μιλούν διαφορετικές γλώσσες, όλοι θα κατανοήσουν τη διάγνωση του DSM.



Οργανισμός

Οι καταστάσεις στο DSM είναι οργανωμένες σε κατηγορίες. Οι κατηγορίες αυτές είναι: - οι παθήσεις που προκαλούνται από την ασθένεια:

(1) Διαταραχές που συνήθως διαγιγνώσκονται στη βρεφική, παιδική και εφηβική ηλικία. Για παράδειγμα: τύποι ΔΕΠΥ, νοητική καθυστέρηση, διαταραχές του φάσματος του αυτισμού και διαταραχή αντιθετικής προκλητικότητας (ODD).

(2) Παραλήρημα, άνοια, αμνησία και άλλες γνωστικές διαταραχές. Αυτές οι διαταραχές προκαλούν προβλήματα με τη σκέψη και τη μνήμη.

(3) Ψυχικές διαταραχές που οφείλονται σε γενική ιατρική κατάσταση που δεν κατατάσσεται διαφορετικά. Πρόκειται για διαταραχές που προκαλούνται από ιατρικό πρόβλημα.

(4) Διαταραχές που σχετίζονται με ουσίες. Πρόκειται για καταστάσεις που έχουν να κάνουν με τη χρήση, κατάχρηση ή εθισμό σε παράνομα ναρκωτικά, αλκοόλ ή άλλες ουσίες (όπως η καφεΐνη και η νικοτίνη). Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται επίσης καταστάσεις που προκαλούνται από τη στέρηση από αυτές τις ουσίες.

(5) Σχιζοφρένεια και άλλες ψυχωτικές διαταραχές. Περιλαμβάνουν όλους τους διαφορετικούς τύπους σχιζοφρένειας και άλλες διαταραχές που προκαλούν ψύχωση (απώλεια επαφής με την πραγματικότητα).

(6) Διαταραχές της διάθεσης. Περιλαμβάνουν τα διάφορα είδη διπολικής διαταραχής και κατάθλιψης.

(7) Αγχώδεις διαταραχές. Για παράδειγμα: Διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD)- Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή.

(8) Σοματοειδείς διαταραχές. Τα άτομα με αυτές τις διαταραχές έχουν πολλά σωματικά συμπτώματα, όπως πόνο ή στομαχικά προβλήματα. Ωστόσο, αυτά τα συμπτώματα δεν θεωρείται ότι προκαλούνται από κάποια πραγματική ιατρική διαταραχή. Αντ' αυτού, πιστεύεται ότι προκαλούνται από προβλήματα ψυχικής υγείας. Ένα παράδειγμα είναι η υποχονδρίαση, όπου ένα άτομο ανησυχεί πάντα ότι έχει σοβαρά ιατρικά προβλήματα, ενώ δεν έχει. Μια άλλη πάθηση αυτής της κατηγορίας είναι η σωματική δυσμορφική διαταραχή, όπου το άτομο μισεί το σώμα του ή ένα μέρος του σώματός του.

(9) Πραγματικές διαταραχές. Τα άτομα με αυτές τις διαταραχές υπερβάλλουν ή επινοούν ιατρικά προβλήματα. Μπορεί να το κάνουν αυτό επειδή έτσι κερδίζουν πράγματα που θέλουν (για παράδειγμα, προσοχή και συμπάθεια).

(10) Διασχιστικές διαταραχές. Αυτές οι διαταραχές προκαλούν στο άτομο προβλήματα με τη μνήμη, την επίγνωση και την ορθή αντίληψη (θέαση και κατανόηση) των πραγμάτων. Το άτομο μπορεί επίσης να αισθάνεται αποσυνδεδεμένο από την ταυτότητά του (την άποψή του για τον εαυτό του και για το ποιος είναι). Η πιο γνωστή πάθηση αυτής της κατηγορίας είναι η Διασχιστική Διαταραχή Ταυτότητας (DID) (η οποία παλαιότερα ονομαζόταν "Διαταραχή Πολλαπλής Προσωπικότητας").

(11) Διαταραχές σεξουαλικής και έμφυλης ταυτότητας. Οι σεξουαλικές διαταραχές περιλαμβάνουν τις παραφιλίες, όπου ένα άτομο έλκεται σεξουαλικά από αντικείμενα ή είδη σεξουαλικής δραστηριότητας που δεν είναι φυσιολογικά. Για παράδειγμα, η παιδοφιλία (η σεξουαλική έλξη προς τα παιδιά) είναι ένα είδος παραφιλίας. Ένας άλλος τύπος σεξουαλικής διαταραχής είναι η σεξουαλική δυσλειτουργία (προβλήματα με τη σεξουαλική απόδοση). Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνεται επίσης η Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου, όπου ένα άτομο αισθάνεται ως ένα φύλο, αλλά έχει το σώμα ενός άλλου φύλου.

(12) Διατροφικές διαταραχές. Οι δύο κύριοι τύποι διατροφικών διαταραχών είναι η νευρική ανορεξία και η νευρική βουλιμία.

(13) Διαταραχές ύπνου. Για παράδειγμα: αϋπνία.

(14) Διαταραχές ελέγχου των παρορμήσεων που δεν προσδιορίζονται διαφορετικά. Πρόκειται για διαταραχές όπου οι άνθρωποι δυσκολεύονται να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους να κάνουν πράγματα. Για παράδειγμα: τριχοτιλλομανία (όπου ένα άτομο βγάζει τα μαλλιά του από το σώμα του) και Διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή (όπου ένα άτομο έχει ξαφνικές εκρήξεις θυμού).

(15) Διαταραχές προσαρμογής. Με αυτές τις διαταραχές, το άτομο έχει πρόβλημα προσαρμογής ή συνήθειας σε κάτι στρεσογόνο στη ζωή του.

(16) Διαταραχές προσωπικότητας. Αυτές οι διαγνώσεις μπορούν να δοθούν μόνο σε ενήλικες. Για παράδειγμα: Διαταραχή συνοριακής προσωπικότητας.



Ερωτήσεις και απαντήσεις

Q: Τι είναι το DSM-IV;


A: Το DSM-IV είναι η τέταρτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχικών Διαταραχών (DSM) που δημοσιεύεται από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (APA).

Ε: Πώς αριθμούνται οι διάφορες εκδόσεις του DSM;


Α: Οι παλαιότερες εκδόσεις του DSM αριθμούνταν με λατινικούς αριθμούς (π.χ. DSM-I, II, III), ενώ οι μεταγενέστερες εκδόσεις υιοθέτησαν αραβικούς αριθμούς που επέτρεπαν στις επόμενες εκδόσεις να αριθμούνται με 5.1, 5.2 κ.ο.κ.

Ερ: Τι σημαίνει TR σε σχέση με το DSM-IV;


A: TR σημαίνει "Text Revision" (αναθεώρηση κειμένου) και αναφέρεται στις αλλαγές που έγιναν στις περιγραφές του εγχειριδίου μετά την πρώτη δημοσίευσή του - καθιστώντας το επίσημα αποκαλούμενο "DSM-IV-TR".

Ερ: Τι πληροφορίες περιλαμβάνει κάθε κατάσταση που αναφέρεται στο DSM;


A: Κάθε πάθηση που παρατίθεται στο DSM περιλαμβάνει την ονομασία και τον κωδικό της (που αποτελείται από αριθμούς ή συνδυασμό αριθμών και γραμμάτων), τα συμπτώματα, τα διαγνωστικά κριτήρια, τη διαφορική διάγνωση και διαγνωστικές εκτιμήσεις, όπως το ποιος έχει περισσότερες ή λιγότερες πιθανότητες να πάθει τη συγκεκριμένη πάθηση ή τι την προκαλεί.

Ερ: Πώς έχουν αλλάξει οι καταστάσεις που αναφέρονται στα προηγούμενα DSM με την πάροδο του χρόνου;


Α: Σε κάθε νέα έκδοση του DSM, προστίθενται καταστάσεις που έχουν γίνει αποδεκτές ως ψυχικές ασθένειες από τη δημοσίευση της προηγούμενης έκδοσης, ενώ αφαιρούνται εκείνες που δεν θεωρούνται πλέον ψυχικές ασθένειες. Επιπλέον, οι περιγραφές μπορεί επίσης να αλλάξουν για ορισμένες παθήσεις.

Ερ: Η ομοφυλοφιλία καταχωρήθηκε ποτέ ως ψυχική ασθένεια σε οποιαδήποτε έκδοση του DSM;


Α: Ναι, η ομοφυλοφιλία είχε καταχωριστεί παλαιότερα ως ψυχική ασθένεια, αλλά έκτοτε έχει αφαιρεθεί από όλες τις εκδόσεις των DSM.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3