Apicomplexa
Τα Apicomplexa είναι μια μεγάλη ομάδα πρωτίστων (πρωτόζωα) που είναι παρασιτικά. Έχουν αναπτύξει ορισμένες εξαιρετικές προσαρμογές που τους ταιριάζουν στην παρασιτική τους ζωή. Είναι όλα μονοκύτταρα, είναι όλα παράσιτα των ζώων και σχηματίζουν σπόρια.
Διαθέτουν ένα μοναδικό οργανίδιο, ένα πλαστίδιο που ονομάζεται απικοπλάστης, και μια σύνθετη δομή κορυφής που τα εισάγει στο κύτταρο του ξενιστή. Δεν διαθέτουν δομές όπως η σφύρα ή τα ψευδοπόδια, εκτός από ορισμένα στάδια γαμετών. Η κίνηση του σώματος γίνεται με κάμψη ή ολίσθηση.
Κάποτε η ομάδα αυτή ονομαζόταν Sporozoa, αλλά αυτή η ονομασία έχει πλέον αποθαρρυνθεί.
Τα απικομπλεξικά έχουν πολύπλοκους κύκλους ζωής και υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των διαφόρων ομάδων απικομπλεξικών. Παρατηρείται τόσο αγενής όσο και σεξουαλική αναπαραγωγή. Οι πυρήνες των κυττάρων είναι απλοειδείς.
Πρόκειται για μια ποικιλόμορφη ομάδα που περιλαμβάνει οργανισμούς όπως κοκκίδια, γκρεγκάρια, πιρόπλασμα, αιμογρεγκάρια και μαλάρια. Οι ασθένειες που προκαλούνται από απικομπλεξικούς οργανισμούς περιλαμβάνουν:
Κύκλος ζωής
Τα περισσότερα μέλη έχουν πολύπλοκο κύκλο ζωής, με αγενή και σεξουαλική αναπαραγωγή. Ο ξενιστής μολύνεται με ενεργή εισβολή των παρασίτων. Τα παράσιτα διαιρούνται για να παράγουν σποροζωίτες οι οποίοι εισέρχονται στα κύτταρά του. Τελικά, τα κύτταρα εκρήγνυνται, απελευθερώνοντας μεροζωίτες, οι οποίοι μολύνουν νέα κύτταρα. Τελικά, παράγονται γαμέτες, οι οποίοι συντήκονται και δημιουργούν νέες κύστεις. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές παραλλαγές αυτού του βασικού μοτίβου και πολλά Apicomplexa έχουν περισσότερους από έναν ξενιστές.
Το ακραίο σύμπλεγμα περιλαμβάνει κυστίδια που ανοίγουν στο μπροστινό μέρος του κυττάρου. Εκκρίνουν ένζυμα που επιτρέπουν στο παράσιτο να εισέλθει σε άλλα κύτταρα. Το άκρο περιβάλλεται από μια ζώνη μικροσωληνίσκων, που ονομάζεται πολικός δακτύλιος, και μεταξύ των Conoidasida υπάρχει επίσης μια χοάνη από πρωτεΐνες τουμπουλίνης που ονομάζεται κωνοειδές.
Η παρουσία κυψελίδων και άλλα χαρακτηριστικά τοποθετούν τα Apicomplexa σε μια ομάδα που ονομάζεται κυψελιδωτά. Αρκετά συγγενικά σφυριδωτά, όπως το Perkinsus και το Colpodella, έχουν δομές παρόμοιες με τον πολικό δακτύλιο και παλαιότερα είχαν συμπεριληφθεί εδώ, αλλά τα περισσότερα φαίνεται να είναι στενότεροι συγγενείς των δινομαστιγωτών. Πιθανώς είναι παρόμοια με τον κοινό πρόγονο των δύο ομάδων.
Μια άλλη ομοιότητα είναι ότι πολλά κύτταρα των απικομπλεξικών περιέχουν ένα μόνο πλαστίδιο, που ονομάζεται απικοπλάστης, το οποίο περιβάλλεται από 3 ή τέσσερις μεμβράνες. Οι λειτουργίες του πιστεύεται ότι περιλαμβάνουν εργασίες όπως η βιοσύνθεση λιπιδίων και αιμίνης. Φαίνεται ότι είναι απαραίτητος για την επιβίωση. Τα πλαστίδια πιστεύεται ότι έχουν κοινή προέλευση με τους χλωροπλάστες των δινομαστιγωτών και τα στοιχεία δείχνουν ότι προέρχονται από τα κόκκινα φύκη και όχι από τα πράσινα.
Ερωτήσεις και απαντήσεις
Q: Τι είναι τα Απηκόμπλεξα;
A: Τα Apicomplexa είναι μια μεγάλη ομάδα πρωτίστων (πρωτόζωα) τα οποία είναι παρασιτικά.
Ερ: Τι προσαρμογές έχουν;
A: Έχουν αναπτύξει ορισμένες εξαιρετικές προσαρμογές που τους ταιριάζουν στην παρασιτική τους ζωή, όπως ένα μοναδικό οργανίδιο που ονομάζεται απικοπλάστης και μια απική σύνθετη δομή.
Ερ: Έχουν δομές όπως οι σφύρες ή τα ψευδοπόδια;
Α: Όχι, δεν έχουν δομές όπως οι μαστίγες ή τα ψευδοπόδια, εκτός από ορισμένα στάδια γαμετών. Η κίνηση του σώματος γίνεται με κάμψη ή ολίσθηση.
Ερ: Η ομάδα ήταν κάποτε γνωστή με άλλο όνομα;
Α: Ναι, η ομάδα ονομαζόταν κάποτε Sporozoa, αλλά αυτή η ονομασία έχει πλέον αποθαρρυνθεί.
Ε: Πώς αναπαράγονται;
Α: Τα απικομπλεξικά έχουν πολύπλοκο κύκλο ζωής, και λαμβάνουν χώρα τόσο αγενής όσο και σεξουαλική αναπαραγωγή. Οι πυρήνες των κυττάρων είναι απλοειδείς.
Ερ: Ποιοι οργανισμοί ανήκουν σε αυτή την ομάδα;
Α: Αυτή η ποικιλόμορφη ομάδα περιλαμβάνει οργανισμούς όπως τα κοκκίδια, τα γκρεγκάρια, τα πιρόπλασμα, τα αιμογρεγκάρια και τα μαλάρια.
Ερ: Ποιες ασθένειες μπορούν να προκληθούν από απικομπλεξικούς οργανισμούς;
Α: Οι ασθένειες που προκαλούνται από απικομπλεξικούς οργανισμούς περιλαμβάνουν την ελονοσία και άλλες ασθένειες που σχετίζονται με την είσοδο παρασίτων στα κύτταρα του οργανισμού.