Επταετής Πόλεμος

Ο επταετής πόλεμος διήρκεσε από το 1756 έως το 1763. Συμμετείχαν οι περισσότερες από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αρχικά αποτελούνταν από δύο συγκρούσεις. Η μία ήταν κυρίως μεταξύ της Βρετανίας και της Γαλλίας. Η άλλη ήταν μεταξύ της Πρωσίας και των εχθρών της: Γαλλία, Αυστρία, Ρωσία και Σουηδία. Οι ρίζες του βρίσκονται σε μια προηγούμενη σύγκρουση, τον Πόλεμο τηςΑυστριακής Διαδοχής. Ο πόλεμος ήταν γνωστός με διαφορετικά ονόματα σε διάφορα μέρη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ονομάζεται Γαλλοϊνδιάνικος Πόλεμος. Στον γαλλικό Καναδά ονομάζεται Πόλεμος της Κατάκτησης. Τόσο στη Σουηδία όσο και στην Πρωσία ονομαζόταν Πόλεμος της Πομερανίας. Στην Ινδία είναι γνωστός ως Τρίτος Καρνατικός Πόλεμος. Όσον αφορά τη σύγκρουση μεταξύ της Πρωσίας και της Αυστρίας, ονομάζεται Τρίτος Σιλεσιανός Πόλεμος.

Η αποικιοκρατία ήταν συνηθισμένη εκείνη την εποχή. Στον πόλεμο, τα εμπορικά συμφέροντα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ήταν αντίθετα με εκείνα των Βουρβόνων (στη Γαλλία και την Ισπανία). Οι Χοεντσόλερν (στην Πρωσία) και οι Αψβούργοι (αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αρχιδούκες στην Αυστρία) βρέθηκαν αντιμέτωποι. Υπήρξαν επίσης συγκρούσεις σχετικά με το ποιος ήλεγχε ποια τμήματα της Σιλεσίας. Μια "διπλωματική επανάσταση" δημιούργησε ένα αγγλοπρωσικό στρατόπεδο, συμμαχικό με ορισμένα μικρότερα γερμανικά κράτη και αργότερα την Πορτογαλία, καθώς και ένα αυστρογαλλικό στρατόπεδο, συμμαχικό με τη Σουηδία, τη Σαξονία και αργότερα την Ισπανία.

Θάνατος του στρατηγού Wolfe στη μάχη των Πεδιάδων του ΑβραάμZoom
Θάνατος του στρατηγού Wolfe στη μάχη των Πεδιάδων του Αβραάμ

Αποτελέσματα

Η Ρωσική Αυτοκρατορία εγκατέλειψε την επιθετική της συμμαχία με τους Αψβούργους με το θάνατο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ και τη διαδοχή του Πέτρου Γ'. Η Σουηδία συνήψε επίσης ξεχωριστή ειρήνη με την Πρωσία το 1762.

Ο πόλεμος έληξε με τις συνθήκες ειρήνης του Παρισιού (Γαλλία και Ισπανία των Βουρβόνων, Μεγάλη Βρετανία) και του Χουμπερτούσμπουργκ (Χοεντσόλερν, Αψβούργοι, Σαξονός εκλέκτορας) το 1763. Ο πόλεμος χαρακτηρίστηκε από πολιορκίες και εμπρησμούς πόλεων, καθώς και από ανοικτές μάχες με εξαιρετικά μεγάλες απώλειες- συνολικά έχασαν τη ζωή τους περίπου 900.000 έως 1.400.000 άνθρωποι.

Η Μεγάλη Βρετανία πέτυχε στις αμφισβητούμενες υπερπόντιες περιοχές, κερδίζοντας το μεγαλύτερο μέρος της Νέας Γαλλίας, την ισπανική Φλόριντα, ορισμένα νησιά της Καραϊβικής, τη Σενεγάλη και την υπεροχή έναντι των γαλλικών φυλακίων στην ινδική υποήπειρο. Οι ιθαγενείς φυλές της Αμερικής αποκλείστηκαν από τον ειρηνευτικό διακανονισμό και δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στο προηγούμενο καθεστώς τους μετά την επακόλουθη εξέγερση του Ποντιακίου.

Στην Ευρώπη, ο Φρειδερίκος Β' της Πρωσίας απέτυχε να ολοκληρώσει ένα προληπτικό χτύπημα κατά της Αυστρίας, και οι αντίπαλοί του απέκρουσαν και στο Κούνερσντορφ σχεδόν κατέστρεψαν τις δυνάμεις του. Ο Φρειδερίκος ωστόσο ανέκαμψε, ανέκτησε έδαφος και κατάφερε να αποφύγει κάθε παραχώρηση στο Χούμπερτουςμπουργκ, όπου αποκαταστάθηκε το status quo ante bellum. Η ρήση του Ουίλιαμ Πιτ ότι "η Αμερική κερδήθηκε στη Γερμανία" αναφερόταν στην πρωσική πολεμική προσπάθεια, η οποία επέτρεψε στη Μεγάλη Βρετανία να περιορίσει τις ηπειρωτικές υποχρεώσεις της και να επικεντρωθεί στην "πολιτική των γαλάζιων υδάτων", εγκαθιδρύοντας με επιτυχία τη ναυτική υπεροχή. Ενώ οι γαλλικές και οι συμμαχικές δυνάμεις κατάφεραν να καταλάβουν πρωσικά και αννοβεριανά εδάφη μέχρι την Ανατολική Φρισία, οι γαλλικές φιλοδοξίες να εισβάλουν στη Βρετανία και να συνεχίσουν το guerre de course ανατράπηκαν από τον βρετανικό ναυτικό αποκλεισμό, ο οποίος εμπόδισε επίσης τους γαλλικούς δρόμους ανεφοδιασμού προς τις αποικίες.

Η εμπλοκή της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Σουηδίας δεν τις επανέφερε στην προηγούμενη θέση τους ως μεγάλες δυνάμεις. Η σύντομη παρέμβαση της Ισπανίας είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της Φλόριντα, αν και σε αντάλλαγμα κέρδισε τη γαλλική Λουιζιάνα δυτικά του ποταμού Μισισιπή και η Βρετανία επέστρεψε την Κούβα καθώς και τις Φιλιππίνες.

Η Συνθήκη των Παρισίων (1763) τερμάτισε τον πόλεμο για τη Βρετανία και τη Γαλλία.

Ερωτήσεις και απαντήσεις

Ερ: Ποια ήταν η διάρκεια του επταετούς πολέμου;


A: Ο επταετής πόλεμος διήρκεσε από το 1756 έως το 1763.

Ερ: Ποιες ήταν οι κύριες δυνάμεις που συμμετείχαν στον πόλεμο;


A: Στον πόλεμο συμμετείχαν οι περισσότερες από τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Πρωσία, η Αυστρία, η Ρωσία και η Σουηδία.

Ερ: Τι προκάλεσε τον πόλεμο;


Α: Μια σημαντική αιτία του πολέμου ήταν ο πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.

Ερ: Πώς είναι γνωστή αυτή η σύγκρουση σε διάφορα μέρη;


Α: Στις Ηνωμένες Πολιτείες ονομάζεται Γαλλοϊνδιάνικος πόλεμος. Στον γαλλικό Καναδά ονομάζεται Πόλεμος της Κατάκτησης. Τόσο στη Σουηδία όσο και στην Πρωσία ονομαζόταν Πόλεμος της Πομερανίας επειδή πολεμούσαν για την Πομερανία. Στην Ινδία είναι γνωστός ως Τρίτος Καρνατικός Πόλεμος και για τη σύγκρουση Πρωσίας-Αυστρίας ονομάζεται Τρίτος Σιλεσιανός Πόλεμος.

Ερ: Τι είδους συμφέροντα αντιπαρατέθηκαν μεταξύ τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου;


Α: Τα εμπορικά συμφέροντα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ήταν αντίθετα με εκείνα των Βουρβόνων που κυβερνούσαν τη Γαλλία και την Ισπανία, ενώ οι Χοεντσολέρνοι που κυβερνούσαν την Πρωσία πολεμούσαν με τους Αψβούργους που ήταν αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αρχιδούκες στην Αυστρία κυρίως για τη Σιλεσία.

Ερ: Ήταν κοινή η αποικιοκρατία εκείνη την εποχή;


Α: Ναι, η αποικιοκρατία ήταν συνηθισμένη εκείνη την εποχή.

Ερ: Ποιοι σχημάτισαν ένα αγγλοπρωσικό στρατόπεδο κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου; Α: Το αγγλοπρωσικό στρατόπεδο σχηματίστηκε από ορισμένα μικρότερα γερμανικά κράτη και αργότερα την Πορτογαλική Αυτοκρατορία που πολέμησαν εναντίον του αυστρογαλλικού στρατοπέδου με συμμάχους τη Σουηδία, τη Σαξονία και αργότερα την Ισπανία.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3