Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1791)

Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων είναι η ονομασία των δέκα πρώτων τροπολογιών του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες περιορίζουν την εξουσία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και εγγυώνται στους πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών ορισμένα δικαιώματα. Οι τροπολογίες γράφτηκαν το 1789 από τον Τζέιμς Μάντισον και βασίστηκαν σε σημαντικές ιδέες σχετικά με τα προσωπικά δικαιώματα. Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων τέθηκε σε ισχύ το 1791, όταν τα 3/4 των πολιτειών συμφώνησαν ότι ήταν δίκαιες. Αρχικά, η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων είχε 12 διαφορετικές τροπολογίες, αλλά οι δύο πρώτες δεν είχαν περάσει από αρκετές πολιτείες. Η δεύτερη τροπολογία που δεν ψηφίστηκε προστέθηκε τελικά στο Σύνταγμα το 1992, αποτελώντας την 27η τροπολογία του Συντάγματος.

  • 1η Τροποποίηση

"Το Κογκρέσο δεν εκδίδει νόμο που να αφορά την εγκαθίδρυση θρησκείας ή να απαγορεύει την ελεύθερη άσκησή της...".

Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να καταστήσει οποιαδήποτε θρησκεία επίσημη θρησκεία. Επίσης, δεν μπορεί να εμποδίσει τους ανθρώπους να ασκούν οποιαδήποτε θρησκεία.

"...ή την περιστολή της ελευθερίας του λόγου"

Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να εμποδίσει τους ανθρώπους να λένε αυτό που σκέφτονται. Ισχύει για πολλές μορφές έκφρασης, όπως η τέχνη. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν έχουν την ελευθερία να λένε πράγματα που θα περιορίσουν τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι δεν έχουν την ελευθερία να απειλούν ότι θα σκοτώσουν άλλους ανθρώπους.

"...ή του Τύπου"

Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να εμποδίσει τις εφημερίδες και άλλες πηγές ειδήσεων να μεταδίδουν τις ειδήσεις.

"...ή του δικαιώματος του λαού να συναθροίζεται ειρηνικά...".

Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορούν να διαμαρτύρονται για κάποια πράγματα συγκεντρώνοντας και κάνοντας συγκεντρώσεις ή πορείες, αρκεί να μην είναι βίαιες.

"...και να υποβάλλουν αναφορά στην κυβέρνηση για την αποκατάσταση των παραπόνων".

Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες μπορούν να διαμαρτύρονται στην κυβέρνηση για πράγματα που δεν τους αρέσουν. Μπορούν να ζητήσουν από την κυβέρνηση να διορθώσει αυτά τα πράγματα.

  • 2η τροπολογία

"Μια καλά ρυθμισμένη πολιτοφυλακή είναι απαραίτητη για την ασφάλεια ενός ελεύθερου κράτους, το δικαίωμα του λαού να κρατά και να φέρει όπλα δεν θα παραβιάζεται".

Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να κατέχουν πυροβόλα όπλα.

"Κανένας στρατιώτης δεν θα πρέπει, σε καιρό ειρήνης να καταλύεται σε οποιοδήποτε σπίτι που συγκατατίθεται ο ιδιοκτήτης, ούτε σε καιρό πολέμου, αλλά με τρόπο που θα ορίζεται από το νόμο."

Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξαναγκάζονται να κρατούν στρατιώτες στα σπίτια τους.

"Το δικαίωμα του λαού να είναι ασφαλής στα πρόσωπα, τα σπίτια, τα έγγραφα και τα πράγματά του, από αδικαιολόγητες έρευνες και κατασχέσεις, δεν θα παραβιάζεται..."

Η κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να ερευνά ανθρώπους ή την περιουσία τους χωρίς σοβαρό λόγο και δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί την περιουσία ανθρώπων χωρίς σοβαρό λόγο.

"...και κανένα ένταλμα δεν εκδίδεται, παρά μόνο κατόπιν πιθανού λόγου, υποστηριζόμενου με όρκο ή βεβαίωση, και περιγράφοντας ιδιαίτερα τον τόπο που πρόκειται να ερευνηθεί και τα πρόσωπα ή τα πράγματα που πρόκειται να κατασχεθούν."

Το ένταλμα έρευνας, το οποίο δίνει στην αστυνομία την άδεια να ερευνήσει την περιουσία ενός προσώπου, μπορεί να εκδοθεί μόνο εάν υπάρχει βάσιμος λόγος να πιστεύεται ότι το πρόσωπο κρύβει κάτι που θα μπορούσε να δείξει ότι έχει διαπραχθεί έγκλημα.

"Κανένα πρόσωπο δεν μπορεί να λογοδοτήσει για οποιοδήποτε κεφαλαιώδες ή άλλως επαίσχυντο έγκλημα, παρά μόνο κατόπιν παραπομπής ή κατηγορητηρίου από Μεγάλο Σώμα Ενόρκων, εκτός από τις περιπτώσεις που προκύπτουν στις χερσαίες ή ναυτικές δυνάμεις ή στην πολιτοφυλακή, όταν βρίσκεται σε πραγματική υπηρεσία σε καιρό πολέμου ή δημόσιου κινδύνου...".

Εάν κάποιος κατηγορείται για τη διάπραξη ενός πολύ σοβαρού εγκλήματος, συμπεριλαμβανομένων των εγκλημάτων που μπορούν να τιμωρηθούν με τη θανατική ποινή, έχει το δικαίωμα να ζητήσει από ένα μεγάλο σώμα ενόρκων να αποφασίσει εάν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να παραπεμφθεί το άτομο σε δίκη. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για κάποιον που κατηγορείται ότι διέπραξε έγκλημα ενώ υπηρετούσε στο στρατό.

"...ούτε οποιοδήποτε πρόσωπο μπορεί για το ίδιο αδίκημα να τεθεί δύο φορές σε κίνδυνο για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα...".

Εάν κάποιος κατηγορηθεί για τη διάπραξη ενός εγκλήματος και πάει σε δίκη και κριθεί αθώος, δεν μπορεί να εξαναγκαστεί σε δεύτερη δίκη. Η ιδέα του να δίνεται στο ίδιο πρόσωπο μια δεύτερη δίκη, αφού έχει κριθεί αθώο την πρώτη φορά, ονομάζεται διπλός κίνδυνος.

"...ούτε μπορεί να εξαναγκαστεί σε οποιαδήποτε ποινική υπόθεση να είναι μάρτυρας εναντίον του εαυτού του...".

Κάποιος δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να καταθέσει εναντίον του εαυτού του στο δικαστήριο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να πει πράγματα που βλάπτουν την υπόθεσή του σε μια δίκη.

"ούτε να στερούνται της ζωής, της ελευθερίας ή της περιουσίας, χωρίς νόμιμη διαδικασία- ούτε να αφαιρείται ιδιωτική περιουσία για δημόσια χρήση, χωρίς δίκαιη αποζημίωση".

Κάποιος δεν μπορεί να τιμωρηθεί με εκτέλεση, φυλάκιση ή φυλάκιση ή αφαίρεση χρημάτων ή περιουσίας χωρίς να περάσει πρώτα από το νομικό σύστημα. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ακρόαση, ακρόαση ενώπιον δικαστή ή δίκη με ενόρκους.

"Σε όλες τις ποινικές διώξεις, ο κατηγορούμενος απολαμβάνει το δικαίωμα σε ταχεία και δημόσια δίκη, από αμερόληπτους ενόρκους της πολιτείας και της περιφέρειας όπου διαπράχθηκε το έγκλημα, η οποία περιφέρεια έχει προηγουμένως καθοριστεί με νόμο...".

Εάν κάποιος κατηγορείται για ένα έγκλημα, έχει το δικαίωμα σε μια δίκη που δεν θα αργήσει να ξεκινήσει αφότου το άτομο κατηγορηθεί για το έγκλημα. Η δίκη πρέπει να διεξάγεται δημόσια και δεν μπορεί να είναι μυστική. Το άτομο έχει το δικαίωμα να έχει ενόρκους που θα αποφασίσουν δίκαια για την υπόθεση. Τα μέλη των ενόρκων δεν μπορούν να αποφασίσουν ποια πλευρά θα πάρουν πριν από την έναρξη της δίκης. Έχουν επίσης το δικαίωμα να διεξαχθεί η δίκη τους στην ίδια περιοχή όπου διαπράχθηκε το έγκλημα.

"...και να ενημερώνεται για τη φύση και την αιτία της κατηγορίας- να έρχεται αντιμέτωπος με τους μάρτυρες εναντίον του- να έχει υποχρεωτική διαδικασία για την απόκτηση μαρτύρων υπέρ του...".

Κάποιος που δικάζεται για ένα έγκλημα έχει το δικαίωμα να γνωρίζει γιατί κατηγορείται για ένα έγκλημα και να κάνει ερωτήσεις σε τυχόν μάρτυρες που καταθέτουν (ας πούμε στο δικαστήριο) ότι το άτομο διέπραξε το έγκλημα. Κάποιος που δικάζεται έχει το δικαίωμα να έχει μάρτυρες στη δίκη που να λένε ότι το άτομο δεν διέπραξε το έγκλημα.

"...και να έχει τη συνδρομή δικηγόρου για την υπεράσπισή του".

Ένα πρόσωπο που δικάζεται για ένα έγκλημα έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του από δικηγόρο.

"Σε αγωγές του κοινού δικαίου, όπου η αξία της διαφοράς υπερβαίνει τα είκοσι δολάρια, το δικαίωμα της δίκης από ενόρκους διατηρείται και κανένα γεγονός που δικάστηκε από ενόρκους δεν θα επανεξετάζεται διαφορετικά σε οποιοδήποτε δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, παρά μόνο σύμφωνα με τους κανόνες του κοινού δικαίου."

Αν κάποιος μηνύει κάποιον για κάτι που αξίζει τουλάχιστον 20 δολάρια, αυτό ονομάζεται πολιτική δίκη. Έχουν το δικαίωμα της δίκης με ενόρκους. Η απόφαση των ενόρκων είναι οριστική, αν και σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις, ο δικαστής μπορεί να απορρίψει την απόφαση των ενόρκων και να καλέσει νέους ενόρκους, εάν ο δικαστής θεωρεί ότι η απόφαση των ενόρκων αγνόησε τα γεγονότα που έμαθαν κατά τη διάρκεια της δίκης.

"Δεν πρέπει να απαιτείται υπερβολική εγγύηση..."

Εάν κάποιος συλληφθεί, δεν μπορεί να του δοθεί πολύ υψηλό ποσό για εγγύηση. Η εγγύηση είναι κάτι που πρέπει να πληρώσουν οι συλληφθέντες αν θέλουν να βγουν από τη φυλακή πριν αρχίσει η δίκη τους. Εάν εμφανιστούν στη δίκη τους, θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους.

"ούτε να επιβάλλονται υπερβολικά πρόστιμα, ούτε να επιβάλλονται σκληρές και ασυνήθιστες τιμωρίες".

Εάν οι ένορκοι σε μια δίκη αποφασίσουν ότι κάποιος είναι ένοχος για ένα έγκλημα, η τιμωρία του δεν μπορεί να είναι πολύ σκληρή ή σκληρή. Επίσης, δεν μπορεί να αναγκαστεί να πληρώσει πολύ υψηλό χρηματικό ποσό ως τιμωρία για το έγκλημά του.

"Η απαρίθμηση στο Σύνταγμα ορισμένων δικαιωμάτων δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως άρνηση ή υποτίμηση άλλων δικαιωμάτων που διατηρεί ο λαός".

Οι άνθρωποι μπορούν να έχουν και άλλα δικαιώματα, ακόμη και αν το Σύνταγμα δεν τα αναφέρει ρητά.

"Οι εξουσίες που δεν έχουν ανατεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Σύνταγμα, ούτε έχουν απαγορευθεί από αυτό στις Πολιτείες, επιφυλάσσονται στις Πολιτείες αντίστοιχα ή στο λαό".

Ερωτήσεις και απαντήσεις

Ερ: Τι είναι το νομοσχέδιο των δικαιωμάτων;


A: Η Διακήρυξη Δικαιωμάτων είναι η ονομασία των δέκα πρώτων τροπολογιών του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες περιορίζουν την εξουσία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και εγγυώνται στους πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών ορισμένα δικαιώματα.

Ερ: Ποιος έγραψε αυτές τις τροπολογίες;


Α: Οι τροπολογίες γράφτηκαν το 1789 από τον Τζέιμς Μάντισον.

Ερ: Πόσες τροπολογίες περιλαμβάνονταν αρχικά στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων;


Α: Αρχικά, υπήρχαν 12 διαφορετικές τροπολογίες που περιλαμβάνονταν στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων.

Ερ: Τι λέει η 1η τροπολογία για τη θρησκεία;


Α: Η 1η τροπολογία αναφέρει ότι το Κογκρέσο δεν πρέπει να εκδίδει νόμο που να αφορά την εγκαθίδρυση θρησκείας ή να απαγορεύει την ελεύθερη άσκησή της. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να καταστήσει οποιαδήποτε θρησκεία επίσημη θρησκεία και επίσης δεν μπορεί να εμποδίσει τους ανθρώπους να ασκούν οποιαδήποτε θρησκεία.

Ερ: Τι λέει η 3η τροπολογία για τους στρατιώτες;


Α: Η 3η τροπολογία αναφέρει ότι κανένας στρατιώτης δεν πρέπει, σε καιρό ειρήνης, να στρατοπεδεύει σε οποιοδήποτε σπίτι χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη, ούτε σε καιρό πολέμου, αλλά με τρόπο που θα ορίζεται από το νόμο. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξαναγκάζονται να κρατούν στρατιώτες στα σπίτια τους.

Ερ: Τι λέει η 5η τροπολογία για τη διπλή ποινική δίωξη;


Α: Η 5η τροπολογία αναφέρει ότι κανένα πρόσωπο δεν πρέπει να υπόκειται για το ίδιο αδίκημα σε κίνδυνο ζωής ή σωματικής ακεραιότητας δύο φορές- που σημαίνει ότι αν κάποιος κατηγορείται για τη διάπραξη ενός εγκλήματος και πάει σε δίκη και κριθεί αθώος δεν μπορεί να εξαναγκαστεί σε δεύτερη δίκη.

Ερ: Τι αναφέρει η 10η τροπολογία σχετικά με τις εξουσίες που δεν έχουν ανατεθεί στις ΗΠΑ από το Σύνταγμα;


Α: Η 10η τροπολογία αναφέρει ότι οι εξουσίες που δεν έχουν ανατεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Σύνταγμα, ούτε απαγορεύονται από αυτό στις Πολιτείες, επιφυλάσσονται στις Πολιτείες αντίστοιχα ή στο λαό- που σημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορούν να έχουν άλλα δικαιώματα, ακόμη και αν το Σύνταγμα δεν μιλάει συγκεκριμένα γι' αυτά.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3