Κινεζικοί χαρακτήρες

Γράφοντας

Οι κινεζικοί χαρακτήρες είναι ένα είδος λογογράμματος, δηλαδή γραπτών συμβόλων που αναπαριστούν λέξεις αντί για ήχους. Οι περισσότεροι παλαιότεροι κινεζικοί χαρακτήρες ήταν εικονογράμματα, δηλαδή απλές εικόνες που χρησιμοποιούνταν για να σημαίνουν κάποιο πράγμα ή ιδέα. Σήμερα, πολύ λίγοι σύγχρονοι κινεζικοί χαρακτήρες είναι καθαρά εικονογράμματα, αλλά αποτελούν συνδυασμό δύο ή περισσότερων απλών χαρακτήρων, γνωστών και ως ριζών. Ενώ πολλές ρίζες και χαρακτήρες δείχνουν το νόημα μιας λέξης, δεν ταιριάζουν όλοι τους απόλυτα σε αυτή την περιγραφή. Μερικές φορές μια ρίζα ή ακόμη και ένας ολόκληρος χαρακτήρας δίνει ενδείξεις για την προφορά της λέξης, αντί για τη σημασία της.

Για να εξηγήσουν καλύτερα τους διαφορετικούς σκοπούς και τύπους των κινεζικών χαρακτήρων που υπάρχουν, οι Κινέζοι μελετητές έχουν χωρίσει τους κινεζικούς χαρακτήρες σε έξι κατηγορίες, γνωστές ως liushu (六书 / 六書), που μεταφράζονται κυριολεκτικά ως τα έξι βιβλία. Οι έξι τύποι κινεζικών χαρακτήρων είναι οι εξής:

• Εικονογράμματα, xiàng xÍng (象形): χαρακτήρες που χρησιμοποιούν μια απλή εικόνα, ή μια ρίζα, που αντιπροσωπεύουν άμεσα συγκεκριμένα ουσιαστικά, όπως πρόσωπα, τόπους και πράγματα. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν: Α:

• Απλά ιδεογράμματα, zhǐ shì (指事): χαρακτήρες που χρησιμοποιούν μία ρίζα, για την αναπαράσταση αφηρημένων ουσιαστικών, όπως ιδέες και αφαιρέσεις. Examples include:

• Σύνθετα ιδεογράμματα, huì yì (会意), ή χαρακτήρες που χρησιμοποιούν περισσότερες από μία ρίζες για να αναπαραστήσουν πιο σύνθετες ιδέες ή αφηρημένες έννοιες. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• Φωνητικοί δανεικοί χαρακτήρες, jiǎ jiè (假借), ή χαρακτήρες που δανείζονται μια ρίζα από άλλους χαρακτήρες επειδή ακούγονται παρόμοιοι, όχι επειδή έχουν την ίδια σημασία. Αυτά ονομάζονται rebuses, ή εικόνες/γράμματα/αριθμοί/σύμβολα που χρησιμοποιούνται για να αναπαραστήσουν μια λέξη με την ίδια προφορά. Για παράδειγμα, κάποιος γράφει την πρόταση "Θα σε δω απόψε" ως "⊙ L C U 2nite". Μερικές φορές, ένας νέος χαρακτήρας φτιάχνεται για την αρχική λέξη για να μην υπάρχει σύγχυση μεταξύ των διαφορετικών λέξεων.

Παραδείγματα λέξεων που χρησιμοποιούν φωνητικούς χαρακτήρες και είναι συνηθισμένα στον σημερινό κόσμο είναι τα ονόματα χωρών, όπως ο Καναδάς, ο οποίος προφέρεται Jiānádà (加拿大) στα κινέζικα. Ενώ ο τρίτος χαρακτήρας 大 dà, ο οποίος έχει τη σημασία "μεγάλος/μεγάλος/μεγάλη", φαίνεται να περιγράφει καλά τον Καναδά, αφού πρόκειται για μια μεγάλη χώρα, οι δύο πρώτοι χαρακτήρες 加 jiā, που σημαίνει "προσθέτω", και 拿 ná, που σημαίνει "παίρνω", δεν έχουν προφανή σχέση με τον Καναδά. Επομένως, είναι ασφαλές να πούμε ότι οι χαρακτήρες αυτοί επιλέχθηκαν μόνο επειδή η προφορά του κάθε χαρακτήρα ακούγεται παρόμοια με τις συλλαβές του αγγλικού ονόματος της χώρας.

• Τα σημασιολογικά-φωνητικά σύνθετα, xíng shēng (形声), είναι χαρακτήρες που έχουν τουλάχιστον μία ρίζα που υποδηλώνει τη σημασία της λέξης και τουλάχιστον μία ρίζα που υποδηλώνει την προφορά της λέξης. Οι περισσότεροι κινεζικοί χαρακτήρες είναι τέτοιου είδους χαρακτήρες. Για παράδειγμα, ο χαρακτήρας 媽 / 妈 mā σημαίνει μητέρα και ο χαρακτήρας αποτελείται από 2 ρίζες, 女 και 馬 / 马. Η σημασιολογική ρίζα 女 σημαίνει θηλυκό/γυναίκα/κορίτσι, αφού η σημασία της λέξης σχετίζεται με τη ρίζα, και παρόλο που η σημασία της φωνητικής ρίζας 馬 / 马 mǎ έχει ελάχιστη σχέση με τη σημασία της λέξης, αν έχει καθόλου, ακούγεται παρόμοια με τη λέξη 媽 / 妈 mā， οπότε χρησιμοποιείται για να βοηθήσει τον αναγνώστη να θυμηθεί την προφορά της λέξης. Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• Μετασχηματισμένοι συγγενείς χαρακτήρες, zhuan zhu (转注), ή χαρακτήρες που ήταν διαφορετικοί τρόποι γραφής άλλων χαρακτήρων, αλλά αργότερα πήραν διαφορετική σημασία.

Κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς πόσοι κινεζικοί χαρακτήρες υπάρχουν, αλλά τα μεγαλύτερα κινεζικά λεξικά απαριθμούν περίπου πενήντα χιλιάδες χαρακτήρες, παρόλο που οι περισσότεροι από αυτούς είναι μόνο παραλλαγές άλλων χαρακτήρων που εμφανίζονται σε πολύ παλιά κείμενα. Για παράδειγμα, ο χαρακτήρας 回 (huí) έχει επίσης γραφτεί ως παραλλαγή των χαρακτήρων 迴，廻，囬，逥，廽，και 囘, αν και οι περισσότεροι Κινέζοι γνωρίζουν και χρησιμοποιούν μόνο την παραλλαγή 回. Μελέτες στην Κίνα δείχνουν ότι συνήθως χρησιμοποιούνται τρεις έως τέσσερις χιλιάδες χαρακτήρες στην καθημερινή ζωή, οπότε μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι κάποιος πρέπει να γνωρίζει τρεις έως τέσσερις χιλιάδες χαρακτήρες για να είναι λειτουργικά εγγράμματος στα κινεζικά, ή να μπορεί να διαβάζει καθημερινά γραπτά χωρίς σοβαρά προβλήματα.

Οι χαρακτήρες είναι ένα είδος γραφικής γλώσσας, πολύ διαφορετικό από τις γλώσσες που χρησιμοποιούν αλφάβητο, όπως τα αγγλικά. Ο σωστός τρόπος για να τους ξεχωρίσετε είναι να θυμάστε τη δομή και το νόημα κάθε χαρακτήρα, όχι την προφορά, επειδή υπάρχει πολύ στενή σχέση μεταξύ του νοήματος και της δομής των χαρακτήρων. Παράδειγμα: 房(σπίτι)=户+方. Το 房 είναι ένας χαρακτήρας προφοράς σχήματος. Το 户 είναι για το σχήμα και το 方 είναι για την προφορά. 户 σημαίνει "πόρτα". 房 σημαίνει 'Ένα άτομο ζει πίσω από μια πόρτα'. Η προφορά του 方 είναι fang και ο τόνος είναι 1, και με το σημάδι τόνου γράφεται ως fāng. Η προφορά 房 είναι επίσης fang, αλλά ο τόνος είναι 2, με το τονικό σήμα γράφεται ως fáng.

Κινεζικοί χαρακτήρες σε άλλες γλώσσες

Οι κινεζικοί χαρακτήρες έχουν χρησιμοποιηθεί για τη γραφή άλλων γλωσσών.

Υπάρχουν ακόμη πολλοί κινεζικοί χαρακτήρες που χρησιμοποιούνται στα ιαπωνικά και τα κορεατικά. Γενικά, το μορφωτικό επίπεδο ενός Ιάπωνα καθορίζεται από τον αριθμό των κινεζικών χαρακτήρων που κατανοεί το άτομο αυτό. Ενώ οι Κορεάτες σήμερα γράφουν ως επί το πλείστον με hangul, το μητρικό κορεατικό αλφάβητο, οι άνθρωποι έχουν διαπιστώσει ότι ορισμένα νοήματα δεν μπορούν να εκφραστούν με σαφήνεια μόνο με hangul, οπότε οι άνθρωποι πρέπει να χρησιμοποιούν κινεζικούς χαρακτήρες ως σημείωση με παρένθεση. Πριν από το 1446, οι Κορεάτες χρησιμοποιούσαν μόνο κινεζικούς χαρακτήρες.

Στα ιαπωνικά, ονομάζονται kanji. Τα kanji μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να γράψουν τόσο τις μητρικές ιαπωνικές λέξεις όσο και τις κινεζικές λέξεις-δάνεια. Η ιαπωνική γραφή χρησιμοποιεί ένα μείγμα από kanji και δύο συστήματα kana. Τα Kanji χρησιμοποιούνται κυρίως για να δείξουν τη σημασία μιας λέξης, ενώ τα hiragana και τα katakana είναι συλλαβάρια που δείχνουν την προφορά των ιαπωνικών λέξεων. Και τα δύο συστήματα γραφής χρησιμοποιούνται συχνά όταν γράφουμε ιαπωνικά.

Στα κορεατικά, ονομάζονται hanja. Στο μεγαλύτερο μέρος της κορεατικής ιστορίας, η hanja ήταν το μόνο σύστημα γραφής που γνώριζαν οι περισσότεροι εγγράμματοι Κορεάτες. Παρόλο που η hangul εφευρέθηκε το 1446, χρησιμοποιήθηκε μόνο από τους απλούς πολίτες και όχι από την κυβέρνηση, μέχρι που η Κορέα απέκτησε την ανεξαρτησία της από την Ιαπωνία. Σήμερα, οι περισσότεροι Κορεάτες γράφουν κυρίως σε hangul. Στη Βόρεια Κορέα, οι άνθρωποι γράφουν σχεδόν εξ ολοκλήρου σε hangul από τότε που ο Κιμ Ιλ-Σουνγκ κατάργησε την hanja από τα κορεατικά. Στη Νότια Κορέα, οι άνθρωποι γράφουν ως επί το πλείστον σε hangul, και μερικές φορές γράφουν κάποια hanja σε ορισμένες περιπτώσεις. Τα χάντζα δεν χρησιμοποιούνται σχεδόν ποτέ για να γράψουν λέξεις της μητρικής Κορέας. Για αυτές τις λέξεις, οι Κορεάτες συνήθως τις γράφουν απλώς με hangul. Τα χάντζα χρησιμοποιούνται συνήθως μόνο για να γράψουν κινεζικές δάνειες λέξεις, και συνήθως μόνο όταν η σημασία μιας δάνειης λέξης δεν είναι προφανής με βάση τα συμφραζόμενα.

Στα βιετναμέζικα, ονομάζονται chữNôm. Πολλές κινεζικές δάνειες λέξεις χρησιμοποιήθηκαν στα βιετναμέζικα, ιδίως στην παλιά βιετναμέζικη λογοτεχνία. Ενώ οι Βιετναμέζοι χρησιμοποιούσαν πολλούς κινεζικούς χαρακτήρες, επινόησαν επίσης δεκάδες χιλιάδες δικούς τους χαρακτήρες για να γράψουν βιετναμέζικες λέξεις. Οι ρίζες που χρησιμοποιήθηκαν στο chữ Nôm ήταν συνήθως ένας συνδυασμός των σημασιών και της προφοράς των λέξεων.

Σχετικές σελίδες

• Απλοποιημένοι κινεζικοί χαρακτήρες
• Παραδοσιακοί κινεζικοί χαρακτήρες
• Wade-Giles, ένα σύστημα λατινοποίησης που χρησιμοποιείται για τη γραφή των κινεζικών με το λατινικό αλφάβητο