Σουίτα

Στη μουσική, μια σουίτα (προφέρεται "γλυκιά") είναι μια συλλογή από σύντομα μουσικά κομμάτια που μπορούν να παιχτούν το ένα μετά το άλλο. Τα κομμάτια είναι συνήθως χορευτικές κινήσεις. Η γαλλική λέξη "σουίτα" σημαίνει "ακολουθία" πραγμάτων, δηλαδή το ένα πράγμα ακολουθεί το άλλο.

Τον 17ο αιώνα πολλοί συνθέτες όπως ο Μπαχ και ο Χέντελ έγραψαν σουίτες. Ήταν συλλογές χορών: συνήθως μια allemande, μια courante, μια sarabande και μια gigue. Μερικές φορές περιλάμβαναν και άλλους χορούς, π.χ. ένα μινουέτο, μια γκαβότα, ένα πασπιέ ή ένα μπουρί. Μερικές φορές το πρώτο μέρος δεν ήταν χορευτικό μέρος αλλά εισαγωγή. Μπορεί να ονομαζόταν πρελούδιο ή ακόμη και εισαγωγή. Ορισμένες από τις σουίτες του Μπαχ ονομάζονταν Partitas. Ο Γάλλος συνθέτης François Couperin ονόμασε τις σουίτες του Ordres.

Ο Μπαχ έγραψε σουίτες για ορχήστρα τις οποίες ονόμασε "εισαγωγές". Ο Handel έγραψε δύο πολύ διάσημες συλλογές χορευτικών κομματιών για ορχήστρα: Μουσική για το νερό και Μουσική για τα βασιλικά πυροτεχνήματα. Πρόκειται επίσης για σουίτες αν και δεν τους δίνεται αυτός ο τίτλος. Έγραψε επίσης 22 σουίτες για πλήκτρα, ενώ ο Μπαχ έγραψε "Γαλλικές σουίτες", "Αγγλικές σουίτες" και "Παρτίτες" για πλήκτρα καθώς και παρτίτες για βιολί χωρίς συνοδεία και σουίτες για βιολοντσέλο χωρίς συνοδεία.

Προηγούμενοι συνθέτες, π.χ. συνθέτες της Αναγέννησης, είχαν επίσης γράψει σουίτες, αλλά η λέξη "σουίτα" δεν χρησιμοποιήθηκε μέχρι τα μέσα περίπου του 17ου αιώνα. Μέχρι τη δεκαετία του 1750 οι συνθέτες είχαν σταματήσει να γράφουν σουίτες. Ενδιαφέρονταν περισσότερο για τη συμφωνία και το κοντσέρτο,

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η λέξη "σουίτα" άρχισε να χρησιμοποιείται ξανά. Οι συνθέτες που είχαν γράψει όπερες ή μπαλέτα με πολλά δημοφιλή χορευτικά μέρη συχνά έκαναν μια διασκευή αυτών των μερών για ορχήστρα, ώστε να μπορούν να παιχτούν σε συναυλίες. Ο Τσαϊκόφσκι έγραψε τη "Σουίτα του Καρυοθραύστη" που περιλαμβάνει τους πιο δημοφιλείς χορούς από το μπαλέτο του "Ο Καρυοθραύστης". Ορισμένοι συνθέτες χρησιμοποίησαν τη λέξη "σουίτα" για κομμάτια με κινήσεις που είχαν ένα κοινό θέμα: Ο Γκούσταβ Χολστ ονόμασε "Οι πλανήτες" σουίτα, καθώς κάθε κίνηση αναφέρεται σε έναν από τους πλανήτες. Γάλλοι συνθέτες της περιόδου του ιμπρεσιονισμού, όπως ο Ραβέλ και ο Ντεμπισί, έγραψαν σουίτες για πιάνο.

Ερωτήσεις και απαντήσεις

Ερ: Τι είναι η σουίτα;


A: Μια σουίτα είναι μια συλλογή σύντομων μουσικών κομματιών που μπορούν να παιχτούν το ένα μετά το άλλο. Τα κομμάτια είναι συνήθως χορευτικές κινήσεις.

Ερ: Τι σημαίνει η γαλλική λέξη "σουίτα";


A: Η γαλλική λέξη "σουίτα" σημαίνει "μια ακολουθία" πραγμάτων, δηλαδή το ένα πράγμα ακολουθεί το άλλο.

Ερ: Ποιος έγραψε σουίτες τον 17ο αιώνα;


Α: Τον 17ο αιώνα πολλοί συνθέτες, όπως ο Μπαχ και ο Χέντελ, έγραψαν σουίτες.

Ερ: Τι είδους χορούς περιλάμβαναν συνήθως αυτές οι σουίτες;


Α: Οι σουίτες αυτές ήταν συλλογές χορών, συνήθως μια allemande, μια courante, μια sarabande και μια gigue. Μερικές φορές περιλάμβαναν και άλλους χορούς, όπως μινουέτο, γκαβότα, πασπιέ ή μπουρέ.

Ερ: Όλες οι σουίτες περιλάμβαναν χορευτικές κινήσεις;


Α: Όχι, ορισμένες σουίτες δεν περιλάμβαναν χορευτικές κινήσεις αλλά μάλλον μια εισαγωγή που μπορεί να ονομαζόταν πρελούδιο ή ακόμη και εισαγωγή.

Ερ: Πότε οι συνθέτες σταμάτησαν να γράφουν σουίτες;


Α: Μέχρι τη δεκαετία του 1750 οι συνθέτες σταμάτησαν να γράφουν σουίτες και αντ' αυτού άρχισαν να ενδιαφέρονται περισσότερο για συμφωνίες και κοντσέρτα.

Ερ: Πότε χρησιμοποιήθηκε ξανά ο όρος "σουίτα" από τους συνθέτες;


Α: Στα τέλη του 19ου αιώνα, η λέξη "σουίτα" άρχισε να χρησιμοποιείται ξανά από συνθέτες που είχαν γράψει όπερες ή μπαλέτα με πολλά δημοφιλή χορευτικά μέρη τα οποία ήθελαν να διασκευάσουν για ορχήστρα ώστε να μπορούν να παιχτούν σε συναυλίες.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3